Wet geluidhinder
Sinds het einde van de jaren zeventig vormt de Wet geluidhinder (Wgh) een belangrijk juridisch kader voor het Nederlandse geluidbeleid. De Wet geluidhinder biedt onder andere geluidsgevoelige bestemmingen (zoals woningen) bescherming tegen geluidhinder van wegverkeerlawaai, spoorweglawaai
en industrielawaai door middel van zonering.
De Wet geluidhinder is daarom sterk gelinkt aan de Wet ruimtelijke ordening (Wro) en de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo). Anders dan de naam van de Wet geluidhinder misschien suggereert, worden niet alle milieugerichte geluidaspecten in de Wet geluidhinder geregeld.
Onderwerpen in de Wgh
De belangrijkste onderwerpen die in de Wet geluidhinder worden geregeld zijn:
– toestellen en geluidwerende voorzieningen (bijvoorbeeld Besluit geluidproductie bromfietsen);
– industrielawaai, voor zover dit betrekking heeft op industrieterreinen waar zich ‘grote lawaaimakers’ kunnen vestigen;
– wegverkeerslawaai;
– spoorweglawaai;
– geluidbelastingkaarten en actieplannen (uitwerking Europese richtlijn Omgevingslawaai).
Geluidsonderwerpen die niet in de Wet geluidhinder worden geregeld zijn onder andere:
– luchtvaartlawaai (Luchtvaartwet, Wet luchtvaart);
– bescherming van werknemers tegen lawaai (Arbeidsomstandighedenwet);
– industrielawaai (Wabo);
– geluid in de ruimtelijke ordening voor zover niet geregeld in de Wgh (Wro, Wabo);
– geluidwering woningbouw (Woningwet, Wabo);
– geluid op straat, evenementen (Algemeen Plaatselijke Verordening).
